Pierwsze i najstarsze wzmianki dotyczące szkoły w Głowaczowej pojawiły się w dokumentach kościelnych i historycznych pochodzących z końca XVIII wieku. Wiadomo, że w latach 1878 – 1882 na terenie parafii Straszęcin nie było żadnej szkoły. Za sprawą nauczycieli, którzy wędrowali za pracą od dworu do dworu, tylko dzieci bogatych rodziców miały możliwość prywatnej nauki w domu. Jak podają źródła, dopiero w 1887 roku dzięki zabiegom ówczesnego proboszcza parafii w Straszęcinie – księdza Antoniego Opata Piątkowskiego, została założona na gruntach pożydowskich druga parafii szkoła ludowa w Głowaczowej. Pierwsza w historii Głowaczowej szkoła była drewniana, miała jedną izbę do nauki oraz mieszkanie dla kierownika. Do szkoły uczęszczali uczniowie przez 7 lat: do klas I i II po jednym roku, do klasy III dwa lata i do klasy IV trzy lata. Ten pierwszy budynek szkolny funkcjonował prawie 60 lat, aż do pożaru w czasie działań wojennych 29 sierpnia 1944 roku.
Do budowy drugiego budynku przystąpiono dzięki staraniom mieszkańców Głowaczowej już pod koniec 1945 roku. 01 września 1948 roku nowa szkoła rozpoczęła funkcjonowanie. Była to również szkoła drewniana, ale już trzy izbowa, również z mieszkaniem dla kierownika szkoły. Początkowo 5- klasowa, rok później została przekształcona na 6 – klasową z klasami łączonymi Ostatni rok nauki uczniowie kontynuowali w Grabinach, Straszęcinie lub Dębicy. Nauka w tej placówce trwała przez 49 lat, aż do 1997 roku. Zimą temperatura w klasach utrzymywała się blisko zera stopni, a zdarzyło się że woda w miednicy zamarzała. Ciągle remontowano przeciekający dach, nie domykające sę okna, uzupełniano odpadające tynki ścian, naprawiano drewniane ogrodzenie. Mimo spartańskich warunków szkoła cieszyła się dobrą sprawnością organizacyjną, wynikami nauczania oraz zapałem towarzyszącym uczniom, nauczycielom i rodzicom. W roku szkolnym 1972/73 w myśl reformy oświaty, szkoła w Głowaczowej stała się filią Zbiorczej Szkoły w Grabinach o stopniu organizacyjnym początkowo I –III, później I-IV. Pozostali starsi uczniowie byli dowożeni później pieszo chodzili do szkoły w Grabinach.
Począwszy od 1950 roku czyniono starania o budowę nowej szkoły na potrzeby tutejszej społeczności, jednak plany te długo nie mogły doczekać się realizacji. Zabiegi w kierunku budowy obecnego gmachu rozpoczęły się w roku 1993. W sierpniu 1994 roku ruszyły prace. Budowa długo oczekiwanej szkoły trwała 3 lata. Już 17 sierpnia 1997 roku została ona oddana do użytku naszym najmłodszym mieszkańcom. Z dniem 1 września 1997 roku uczniowie najstarszych klas, którzy uczęszczali do Zbiorczej Szkoły w Grabinach, wrócili do macierzystej szkoły o pełnym stopniu organizacyjnym 1-8. Po oddaniu nowego budynku szkolnego od razu zaczęto czynić zabiegi w kierunku budowy nowoczesnej hali sportowej. 1 sierpnia 2001 roku przystąpiono do pierwszego etapu budowy sali gimnastycznej.
W następnym roku rozpoczęto wykonanie drugiego etapu budowy sali gimnastycznej, a w 2004 roku przystąpiono do prac wykończeniowych. 2005 rok to rok wyjątkowy , oddano piękną i tak bardzo oczekiwaną przez wszystkich halę sportową do użytku.